دلار با عبور از مرز 128هزار تومان و سکه تمام با عبور از کانال 139میلیون تومان، وارد محدوده‌ای شده‌اند که دیگر نمی‌توان آن را صرفاً «نوسان» یا «هیجان مقطعی» نامید، دولت هم ظاهراً در حال تماشاست

آنچه امروز در بازار ارز و طلا دیده می‌شود، نشانه آشکار تعمیق بی‌ثباتی اقتصادی و انتقال مستقیم هزینه سیاست‌های معطل‌مانده به معیشت مردم است؛ وضعیتی که بیش از هر زمان دیگری، عملکرد دولت و بانک مرکزی را زیر سؤال برده است.

طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته، بازار ارز عملاً به پیشران اصلی تورم در اقتصاد ایران تبدیل شده است. افزایش نرخ دلار نه‌تنها قیمت کالاهای وارداتی، بلکه هزینه تمام‌شده تولید، قیمت مواد غذایی، اجاره‌بها و حتی خدمات عمومی را نیز دستخوش تغییر کرده است، در چنین شرایطی، حقوق و دستمزد ثابت، دیگر توان مقابله با موج گرانی را ندارد و شکاف میان درآمد و هزینه، روزبه‌روز عمیق‌تر می‌شود.

وقتی سیاست‌گذار غایب است، دلار فرمان اقتصاد را به‌دست می‌گیرد

به‌خلاف روایت رسمی، جهش اخیر نرخ ارز را نمی‌توان نتیجه یک شوک ناگهانی اقتصادی دانست، نه صادرات سقوط کرده، نه درآمدهای ارزی به یک‌باره متوقف شده و نه واردات با جهش غیرقابل‌کنترل مواجه بوده است. آنچه بازار را ملتهب کرده است، انباشت نااطمینانی، ضعف سیاست‌گذاری و رهاشدگی بازار غیررسمی ارز است؛ بازاری که عملاً تبدیل به مرجع قیمت‌گذاری تمام اقتصاد شده است.

در این میان، دولت بیش از آنکه نقش سیاست‌گذار فعال را ایفا کند، در موضع واکنشی و بعضاً منفعل قرار گرفته‌ است؛ وضعیتی که به فعالان سوداگر این پیام را داده است: «بازار بی‌صاحب است».